De al reeds bekroonde kampioenen uit Harkema nemen het vandaag op tegen de gevreesde tegenstander, de nummer 2, Wez Warber en Fluch. Op papier een formaliteit, er hangt niks meer van af, maar de Harrekieten wilden graag de eer hoog houden en als de “Kampioen die niet te verslaan is geweest “de geschiedenis boeken van KV Harkema in.
Al in het eerste deel werd snel duidelijk dat deze twee clubs aan elkaar gewaagd zijn. Wez Warber en Fluch heeft de overhand in de lengte en laat zien gretig te zijn op de bal. Harkema is wat slordiger aan de bal en krijgt de aanval niet goed neergezet. Het eerste kwart eindigt met 2-1 achterstand. De Harrekieten zetten door. Elsa krijgt de korf in het zicht, in het zicht inderdaad want ze staat meters weg. Terwijl de coach nog nee roept, laat Elsa zien dat ze beschikt over een uitstekend afstandsschot. Dit herhaalt zich daarna nog eens dunnetjes. De E1 blijkt een toch redelijk zelfsturend team te zijn. We starten de pauze met een voorsprong van 2 tegen 4.
Het derde blokje laat zich het beste omschrijven als actie en chaos. Er worden diverse goals gemaakt. Dit gaat rap achter elkaar aan van de ene aanval naar de anderen. De supporters uit Harkema houden dit nauwkeurig bij zodat de trouwe lezer ook op de hoogte blijft van de sportieve activiteiten. Echter ontstaat er aan het einde van dit blokje onduidelijkheid over de stand. Het ontbreekt in de Cammingahal aan een scorebord. De coaches en spelers zijn het spoor bijster, wat is de stand. Van beide kanten noemen de ouders dat het 6-6 betreft. De scheidsrechter heeft echter het eindoordeel dat Harkema 7-5 achterstaat. Er zijn wat bedenkingen vanuit Harkema, klopt dit wel? (eigenlijk niet). De Harrekieten doen naam en reputatie eer aan en gaan hier sportief mee om. De scheids beslist.
In het laatste en beslissende deel van de wedstrijd weten zowel Elsa als Fardou te scoren. Tjah, vanuit de supporters was dit heel helder 8-6 overwinning. Voor in de boeken betreft dit een 7-7 gelijkspel. Jammer, echter het doel blijft behaald; het hele zaalseizoen heeft geen team ons weten te verslaan. Toppers!
Terug in Harkema ontmoeten we de E2 die ook het kampioenschap hebben binnengesleept. Super gedaan! Samen hebben we Harkema en omstreken een flink kabaal bezorgd met ons toeterrondje. En omstreken inderdaad, Jesse zijn woonplek Drogeham kon zeker niet overgeslagen worden. Met de ramen open en al; Harkema gillend zullen er buiten de grenzen van Harkema geen twijfels zijn waar dit kabaal vandaan kwam. Terug in de Fugelkamp wachtte de patat daar op ons. Heerlijk gesmuld hebben we met z’n allen!
Het zaalseizoen is voor nu afgerond. De E jeugd heeft laten zien 2 kampioensteams te hebben, een flinke prestatie. Het betreft een groep jongens en meisjes die hard hun best doen met trainen en allemaal ontwikkeling laten zien in het korfbal spelletje. En nog het belangrijkste, er is veel plezier!!
